It seems so miserable and it actually is. It gets really tiring as well to be in this position.
Anyways, am I not really worth fighting for? Hindi ba ako ang tao na worth habulin? mahalin ng sobra pa sa pagmamahal na pwede ko ibigay? Hindi ba ako isang sapat na kaibigan na pwede tumulong kapag nangangailangan ka?
Palagi nalang ba ako pwedeng tiisin? palagi nalang ba ako last resource?
Bute nalang may pamilya ako na nagpaparamdam saken na worthy ako. Bute nalang may DIYOS ako na buhay Niya ang pinalit para iligtas ako. Yun nalang lagi kong nilalagay sa utak ko kapag umiiyak ako.
Siguro its time to really disconnect myself sa mundo at simulan ang buhay ko to dig deeper sa salita ng Diyos. To be in deep relationship kay Lord.
Salamat Panginoon.